Opgesloten, afgestoten,
mijn hart in stukken gebroken.
Verward, het leven is zo hard
Niet willen voelen, teveel voelen,
gevoelloos zijn…
Emotionele pijn verdrijven, lichamelijke pijn verdragen,
een pijnstiller…
Wat begint als een uitvlucht, een houvast,
een vriendschap, een bron van kracht…
Leidt uiteindelijk tot een spoor van vernieling,
een leven in gevangenschap, verlies van controle,
eenzaamheid, vijandigheid, een uitputtingsslag
Nog even doorbijten, noodgedwongen verbijten.
Ontwijken, afzeiken, onmachtig toekijken, bezwijken.
Kopzorgen, stille hoop, diep verborgen.
Niet van plan om op te geven, ook al duurt dit nog mijn hele leven.
Pieken en dalen, opsporen en opnieuw verdwalen
Een eindeloze strijd, onzekerheid, verloren tijd, spijt…
Hoe kan ik je uit deze hel bevrijden,
mezelf verlossen uit dit hulpeloze lijden?
Ik wil niets liever dan je de sleutel aanreiken,
maar ik weet dat alleen jij hem kan bereiken.
Vasthouden, loslaten, haten en liefde geven.
Luisteren, praten, er zijn en simpelweg ruimte geven
Geloven, beloven, vertrouwen ontvouwen,
samen de moed erin houden.
Grenzeloos verlangen
Lust, diepe zucht, rust…
Smacht, een diep verscholen kracht
die op je wacht,
je toelacht.
Niet langer wegkijken,
machteloosheid en pijn recht in de ogen aankijken.
Lets face it together. Sharing = caring
Je bent niet alleen!
Geef een reactie